Ik hou van mijn job als hulpverlener, waarbij ik vooral vanuit een behoefte aan échte verbinding met en interesse in de ander het contact aanga van mens tot mens.

 

Ik vind het fijn om met mensen op weg te gaan naar hun herstel en hun te begeleiden op hun nieuw levenspad waarbij zelfdestructie geleidelijk aan plaatsmaakt voor zelfliefde. Het vergt vaak hard werken – van zowel de cliënten als van de hulpverleners – om door het pantser te dringen dat mensen doorheen de jaren hebben opgebouwd om maar niet bij hun kwetsbaarheid te moeten komen, maar het is de uitdaging meer dan waard. Don’t ask ‘why the addiction’, ask ‘why the pain’ is een quote die erg nauw aansluit bij mijn manier van kijken naar verslaving als middel om zichzelf staande te houden in vaak moeilijke situaties. In die optiek zal ik ook nooit de mens veroordelen, maar wil ik wel stilstaan bij het schadelijk gedrag.  

Zuyderwende is voor mij een heerlijke werkplek, waarbij ook humor een belangrijke plaats inneemt om af en toe tegenwicht te bieden aan de zwaarte.